“ასე ცხოვრებას ვერ გავაგრძელებთ - უნდა დავამთავროთ ის ეპოქა, როდესაც კეთდებოდა ყველაფერი ისე, როგორც სურდა ივანიშვილს“

“ასე ცხოვრებას ვერ გავაგრძელებთ - უნდა დავამთავროთ ის ეპოქა, როდესაც კეთდებოდა ყველაფერი ისე, როგორც სურდა ივანიშვილს“

„უნდა დავამთავროთ ის ეპოქა, როდესაც ისე კეთდებოდა ყველაფერი, როგორც სურდა ივანიშვილს. ძალიან ბევრი წლებია ვუყურებთ, როდესაც ქვეყანაში ასე კერძო სურვილებით წყდება საკითხები. ბაბილონის გოდოლი აგვიშენეს, რომელიც ახლა ინგრევა.

"ვხედავთ რომ დაპირისპირებაა სასამართლო სისტემაში, პარლამენტში, ეკლესიაში. ფაქტობრივად, ნულიდან გვაქვს სახელმწიფოებრივი პროცესი დასაწყები და აქ უკვე ივანიშვილის საკონტროლო პაკეტის თემა დასრულდა. რა უნდა მას, საერთოდ აღარ არის საინტერესო. რა გვინდა ჩვენ - ასე უნდა წავიდეს პროცესი,"- აცხადებს ანალიტიკოსი გია ხუხაშვილი.

„რეზონანსი": უზენაეს სასამართლოში დასანიშნი 10-კაციანი სიის ირგვლივ არსებული დაპირისპირება უფრო და უფრო ღრმავდება. რა პროცესს ვხედავთ ჩვენ და რა მოლოდინი გაქვთ - რით დასრულდება ეს?

გია ხუხაშვილი: სასამართლო სისტემა პოლიტიკურ დაკვეთებზე მუშაობდა წინა ხელისუფლების დროს და მას შემდეგ ბევრი არაფერი შეცვლილა. თუ ადამიანი ერთ ხელისუფლების პოლიტიკურ დაკვეთაზე მუშაობს, ბუნებრივია, არც შემდეგ ხელისუფლებას ეუბნება უარს.

რაც შეეხება მიმდინარე პროცესს, რასაც პოლიტიკოსები და სამოქალაქო საზოგადოება ითხოვენ, ამ 10-კაციანი სიის ჩაგდება, ეს კარგია, მაგრამ მიკვირს რატომ არის ძირითადი აქცენტები ამ სიაზე და რატომ მიაჩნია ყველას, რომ ეს სიაა მთავარი პრობლემა?!

ჩვენ ვიცით ეს სია როგორც შეიქმნა. კი ამბობენ, რომ დამოუკიდებელმა ინსტიტუტმა, იუსტიციის საბჭომ შეადგინა, მაგრამ ჩვენ ხომ პატარა ბავშვები არ ვართ და გვესმის, ეს არის პოლიტიკური და სასამართლო ხელისუფლების თანამშრომლობის პროდუქტი.

ალგორითმია მანკიერი და იუსტიციის საბჭო არის პოლიტიკურად ანგაჟირებული. აქიდან გამომდინარე ეს სია რომც გაუქმდეს, შეიძლება უარესებიც ჩაწერონ ახალ სიაში, თუ ალგორითმი არ შეიცვალა და თუ იუსტიციის საბჭომ იგივე პოლიტიკურ დაკვეთაზე გააგრძელა მუშაობა. ასე, რომ უფრო შორიდან უნდა დავიწყოთ.

გარდა ამისა, როდესაც საუბარია უზენაესი სასამართლოს მოსამართლეების შერჩევის ახალ კრიტერიუმებზე, მაინტერესებს, სხვა ინსტანციის მოსამართლეებმა იგივე ფილტრი არ უნდა გაიარონ? ეს ყველაფერი უკუქმედებით უნდა მოხდეს, ჩვენ დიდი რეფორმაზე უნდა წავიდეთ და ყველა დონის მოსამართლე უნდა გაიტესტოს. ახლა რა პრინციპით ვატარებთ რეფორმას, რომ ზედა დონეზე არ მოსულა და ქვედა დონეზე ყველაფერი მოსულა?!

": რას ელოდებით, პროცესი როგორ დასრულდება?

გ.ხ: მრჩება შთაბეჭდილება, რომ პოლიტიკოსებისა და სამოქალაქო საზოგადოების დიდი ნაწილი ნახევრად გადაწყვეტით დაკმაყოფილდება და საბოლოო ჯამში, სახელმწიფოებრივი ამოცანა შესრულებული არ იქნება. ერთ ჩინჩალაძეს რომ ამოიღებენ სიიდან, ბედნიერი იქნება ერი და სასამართლოს რეპუტაცია ამით აღდგება?!

ან ორი კვირის წინ მურუსიძე რომ დანიშნეს უვადო მოსამართლედ, ეს უნდა დარჩეს?! ყველაფერი უნდა გადაიხედოს, მთელ სასამართლო სისტემაში უნდა მოხდეს ხელმეორე ატესტაცია და ერთ-ერთი მთავარი პარამეტრი უნდა იყოს რეპუტაციული საკითხი.

წარდგენა ღია კონკურსის სახით უნდა იყოს და ყველა ადამიანს ვადა უნდა მიეცეს, თუ ამა თუ იმ მოსამართლეზე რაიმე პრეტენზია აქვს, წარადგინოს და ამის განხილვაც უნდა მოხდეს. იუსტიციის საბჭო ავგიას თავლას დაემსგავსა და ამის კლასიკური მაგალითად, თუნდაც სერგო მეთოფიშვილი. ის აბსოლუტურად პაროდიული ფიგურაა და პრინციპში, ძალიან კარად წარმოადგენს იმ პრობლემებს, რაც სასამართლო სისტემაშია.

": რას გადაწყვეტსოცნება" აქ მთავარია, რა პოზიციაზე დგას და რა სურს ივანიშვილს.

გ.ხ: რა სურს ივანიშვილს, არ ვიცი, მაგრამ უნდა დავამთავროთ ის ეპოქა, როდესაც ისე კეთდებოდა ყველაფერი, როგორც სურდა ივანიშვილს. ასე ცხოვრებას ვერ გავაგრძელებთ.

ძალიან ბევრი წლებია ვუყურებთ, როდესაც ქვეყანაში ასე კერძო სურვილებით წყდება საკითხები. ბაბილონის გოდოლი აგვიშენეს, რომელიც ახლა ინგრევა.

ვხედავთ რომ დაპირისპირებაა სასამართლო სისტემაში, პარლამენტში, ეკლესიაში. ფაქტობრივად ნულიდან გვაქვს სახელმწიფოებრივი პროცესი დასაწყები და აქ უკვე ივანიშვილის საკონტროლო პაკეტის თემა დასრულდა. რა უნდა მას, საერთოდ აღარ არის საინტერესო. რა გვინდა ჩვენ - ასე უნდა წავიდეს პროცესი.

ამისთვის უნდა ვიბრძოლოთ. რა თქმა უნდა, თავისი ნებით არავინ არაფერს არ დათმობს, ამიტომაა მნიშვნელოვანი სამოქალაქო საზოგადოების აქტიურობა. მათ ვურჩევ, რომ მთელ სურათს შეხედონ და ნუ გახდებიან მანიპულირების სუბიექტები და ნუ ჩათვლიან, რომ ერთი ჩინჩალაძე თუ არ იქნება სიაში, პრობლემა გადაწყდა.

": კიდევ ერთი აქტუალური თემაა, რამდენად სწორად იქცევა ხელისუფლება, როცა უკრაინის ხელისუფლებას ავტოკეფალიის მინიჭებას არ ულოცავს?

გ.ხ: ერთ რამეზე ვარ აღშფოთებული, ის, რომ უკრაინის ხელისუფლებას არ ულოცავენ ან არ ელაპარაკებიან, ამის მთავარ არგუმენტად მოჰყავთ ეკლესიის პოზიცია.

დიდი ბოდიში, მაგრამ ეკლესია თავის გადაწყვეტილებებში ხელმძღვანელობს ისეთი საკითხებით, რაც პოლიტიკის სფეროში არ დევს - ეს არის კანონიკური საკითხები და ასე შემდეგ.

შესაბამისად, პოლიტიკოსების მხრიდან საკუთარი უმოქმედობის ეკლესიაზე გადაბრალება, ეს ხელის ჩახოცვას ემსგავსება და აბსოლუტურად უპასუხისმგებლო ნაბიჯია. ეკლესია როგორ მოიქცევა ეკლესიასთან მიმართებაში, რა კავშირშია იმასთან, რა ნაბიჯს გადადგამს საერო ხელისუფლება?! ეს ორი საკითხი უნდა გავმიჯნოთ.

": რატომ აკეთებს ამას ხელისუფება?

გ.ხ: არ იციან რა ქნან. თან უნდათ და თან ეშინიათ, როგორც ყოველთვის. ჩვენი ხელისუფლების ერთ-ერთი ძირითადი პრობლემა ისაა, რომ პრინციპული გადაწყვეტილების მიღების უნარი არ აქვს. ამიტომაც ვართ ამ სტაგნაციის პირობებში.

": ცილისწამების წინააღმდეგ კანონის შემოღება სურსოცნებას" და ამისკენ საგანგებო პრესკონფერენციაზე მოუწოდა მათ პრეზიდენტმაც. რას მოიტანს ეს?

გ.ხ: საერთოდ გასაკვირია პრეზიდენტის პარადოქსალური აზროვნება, რადგან რაც მართლა აქტუალური და მნიშვნელოვანია ქვეყანაში, ყველაფერზე გამოაცხადა, რომ ჩემი კომპეტენცია არ არისო და ხელი დაიბანა. მაშინ ეს საკითხიც არ არის მისი კომპეტენცია და მაინცდამაინც ამ საკითხზე რატომ აქტიურობს?!

ის თვლის, რომ პირადად რაღაც შეეხო და ამიტომ ამ საკითხზე დაიწყო აქტიურობა, ყველა სხვა საკითხი კი არ ეხება და ამიტომ ხელები დაიბანა. ეს არის აბსოლუტურად უპასუხისმგებლო საქციელი.

საკუთრივ საკითხს რაც შეეხება, სასამართლო წესით ცილისწამება დღესაც დასჯადია და სისხლის სამართალში გადატანა ძალიან სახიფათო ნაბიჯი იქნება, რადგან ეს ინტერპრეტაციების თემა გახდება.

გასაგებია, მისი შვილი ფიქრობს, რომ ცილისწამება მას შეეხო, ამიტომ დედიკოსთან იჩივლა და დედიკო შვილის დასაწყნარებლად აქტიურობს. გასაგებია, მას აქვს ამის უფლება როგორც დედას და არა როგორც პრეზიდენტს, მაგრამ მეორეს მხრივ, ეს პრობლემა მარტო ოპონენტების მხრიდან არ იყო.

იმაზე როგორ არის, როდესაც იგივე ვაშაძის გაყალბებულ წიგნაკს აქვეყნებდნენ კაგებეს თანამშრომლობაზე?! ეს იყო ორმხრივი სიბინძურე. დღეს ინტერნეტ ტროლებზეა საუბარი და არსებობს ეჭვი, რომ ხელისუფლებასთან აფილირებული უწყებების მხრიდანაა დაფინანსებული და ამას რას ვუშვებით?